Πήγαμε στη Λευκωσία για να παρακολουθήσουμε το "Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας" για δύο λόγους. Πρώτον, με ιντρίγκαρε η ιδέα ότι παρουσιαζόταν ως «Νεανική Θεατρική Παράσταση» και όχι παιδική. Δεύτερον, ήθελα να δώσω στη κόρη μου την ευκαιρία να γνωρίσει τον Ουίλιαμ Σαίξπηρ από κοντά – μια πρόκληση, αλλά και μια εμπειρία που δύσκολα ξεχνιέται.
Η παράσταση, βασισμένη στο αριστουργηματικό έργο του Σαίξπηρ, μας ταξίδεψε στον μαγικό κόσμο του δάσους, γεμάτο ρομαντισμό, φαντασία και χιούμορ. Το έργο, με την περίτεχνη γλώσσα και την ονειρική του ατμόσφαιρα, αποτελεί πάντα μια καλλιτεχνική πρόκληση για κάθε θίασο.
Η σκηνοθεσία αποδείχθηκε προσεκτική και έξυπνη, αποδίδοντας ταυτόχρονα την πολυπλοκότητα του έργου και την ονειρική του διάσταση. Με σύγχρονες πινελιές και εφευρετική σκηνική διαχείριση, κατάφερε να διατηρήσει το ενδιαφέρον των θεατών όλων των ηλικιών. Ειδικά η χρήση φωτισμού και μουσικής υποστήριξε τη φαντασιακή ατμόσφαιρα, δημιουργώντας έναν κόσμο όπου το όνειρο μπλέκεται με την πραγματικότητα.
Τα κοστούμια και τα σκηνικά, έδωσαν έμφαση στη δημιουργικότητα και τη λειτουργικότητα. Ο μαγικός κόσμος του δάσους αποδόθηκε με απλότητα και φαντασία, στοιχειοθετώντας την αντίθεση ανάμεσα στο ανθρώπινο και το υπερφυσικό στοιχείο.
Παρόλο που δεν συνηθίζω να σχολιάζω την απόδοση νεαρών ηθοποιών, δεν μπορώ να παραβλέψω την ενέργεια, το πάθος και την αφοσίωσή τους. Το μεράκι και η σκληρή δουλειά τους ήταν εμφανή σε κάθε σκηνή, αποδεικνύοντας ότι το θέατρο μπορεί να είναι ζωντανό και γεμάτο ψυχή, ακόμα και μέσα από νεανικές προσπάθειες.
Αυτό που κάνει τέτοιες παραστάσεις τόσο σημαντικές είναι το μήνυμα που μεταδίδουν. Το θέατρο δεν είναι μόνο οι μεγάλοι θίασοι και τα εντυπωσιακά σκηνικά. Είναι η ίδια η διαδικασία της δημιουργίας, το πάθος που καλλιεργείται στις νέες γενιές, η αγάπη για την τέχνη. Τέτοιες πρωτοβουλίες αποδεικνύουν ότι το θέατρο παραμένει ζωντανό και εμπνέει νέους ανθρώπους να δοκιμάζουν, να μαθαίνουν και να ονειρεύονται.
Συγχαρητήρια στους μαθητές, καθώς και στις καθηγήτριες και την ομάδα που τους καθοδήγησε, για την τόλμη και την αφοσίωσή τους. Η επιλογή ενός έργου του Σαίξπηρ δεν είναι εύκολη, αλλά το αποτέλεσμα δικαίωσε την προσπάθειά τους και μας θύμισε τη διαχρονικότητα του μεγάλου αυτού συγγραφέα.
Ας συνεχίσουμε να στηρίζουμε τέτοιες παραστάσεις. Η επόμενη γενιά καλλιτεχνών χρειάζεται την υποστήριξή μας, και η παρουσία μας στις αίθουσες είναι μια μικρή, αλλά σημαντική συνεισφορά στο μέλλον του θεάτρου.
Σχόλια της 10χρόνης κόρης μου: Ήταν σαν να ήμουν σε παραμύθι! Μου άρεσαν πολύ τα φώτα που άλλαζαν χρώματα και έκαναν το δάσος να φαίνεται μαγικό. Η ιστορία ήταν λίγο μπερδεμένη στην αρχή, αλλά μετά κατάλαβα τι γινόταν με τους ανθρώπους, τις νεράιδες και τον Πουκ που έκανε αστεία και τους μπέρδευε όλους. Ο Πουκ ήταν ο αγαπημένος μου χαρακτήρας γιατί ήταν πολύ αστείος!
Ήταν τέλειο που έβλεπα παιδιά λίγο μεγαλύτερα από μένα να παίζουν θέατρο. Ήταν σαν να μου έλεγαν ότι κι εγώ θα μπορούσα μια μέρα να ανέβω στη σκηνή. Ελπίζω να ξαναδώ τέτοιες παραστάσεις γιατί ήταν μαγικό!
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Παραγωγή: Performers Productions
Διασκευή/Σκηνοθεσία: Μαρία Μπεγιάζη
Βοηθός Σκηνοθέτη: Ναυσικά Απόστρατου
Υποκριτική διδασκαλία: Μαρία Μπεγιάζη, Ναυσικά Απόστρατου, Μαρία Καραγιάννη
Μουσική διαδσκαλία/Χορογραφίες: Αναστασία Χατζηγεωργίου
Σκηνικά/Ειδικές Κατασκευές: Στέφανος Νεάρχου
Κοστούμια: Mindy Boutitiques & Young Performers
Μουσική: Κώστας Τερζίδης
Ήχος/Φωτισμός: Audio visual Services
Επιμέλεια: Μαριλένα Κακουλλή
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΗΤΗΡΙΩΝ: €12
Comments